محیط کاری جدید:
من هم یک بنده خدا هستم که ممکنه اخلاق و روحیات بد هم درونم باشه پس هیچگاه یک طرفه به همه نگاه نمیکنم
تو یک چند ماهه خیلی تحقیق و البته زیرابی رفتم که ببینم اطرافم چی میگذره. گاهی انقدر پیش رفتم که با عرض پوزش تا خصوصی ترین چیزهای همکارام مطلعم( میدونم کارم اصلا درست نبوده) اما بگذارید که بگم چرا تا این حد پیش رفتم.
من از لحاظ سن از همه کارمند های شرکت کوچکتر و قطعا کم تجربه تر و به همین خاطر همیشه یک سری میان و منو نصیحت میکنم و خیلی حرفای خوشگل مشکل میزنن و این منو قلقلک داد که واقعا اینا انقدر خوب و کاربلدن؟؟؟
شروع کردم به پایش و به واسطه توانایی هایی که دارم تونستم از فضای مجازی به خیلی چیزها نفوذ کردم به چت ها و رابطه ها و خلاصه هر چی که فکرشو میکنید و نمیکنید.
نمیدونستم معتاد داریم ولی بعد فهمیدم داریم
نمیدونستم آدم هرزه داریم که فهمیدم داریم(البته چندتا)
نمیدونستم آدم نزول خور داریم که فهمیدم داریم
نمیدونستم
نمیدوستم
نمیدونستم
ولی بعد فهمیدم.
البته که به من ربطی نداره ولی این دو رو بودن افراد منو اذیت میکنه ، این که منو دائم نصیحت میکنن ، این که .
از طرف دیگه چون من نیروی تازه وارد بودم اول منو به چشم آدم اضافی میدیدن و خیلی جلو من گارد داشتن و متحد بودن اما فقط زمان همه چیز را ثابت میکنه .
الان همون اتحاده هست اما فقط ظاهرش چون کسایی که زیاد با هم پیک میکردن و دل و قلوه به هم میدادن الان خیلی راحت زیراب هم رو میزنن ولی با همون ظاهر دوستی.
چه قدر قضاوت شدم و البته هنوز میشم
البته منم مقصرم چون من همیشه سعی میکنم با همه با خوش رویی و شوخی بذله گویی صحبت کنم و این باعث میشه اونا اون شخصیت اصلیه منو نبینن .
شامگاه ۱۵ آذرماه نود و هشت
یا حق
درباره این سایت